فکر کردند که خورشید مکدر شده است            کوثری دیده و گـفـتند که ابـتر شده است

بولهب‌های زمان دست به دست زر و زور            جهل این قوم ببـین چند برابر شده است

خواستند اُمّت تو دشمن هم گردد و حال            اُمّت از برکـت نـام تو بـرادر شده است

مکر کـردند که نامت مگـر از یـاد رود            عـالم از نام تو امروز معطـر شده است‌

یک نظـر غـمـزۀ چـشمان محـمـد تـابـید            دل اهل دو جهان جمله مُسَخّر شده است

تو نبودی به دو عالم خبر از عشق نبود            عشق از برکت لبخند تو باور شده است

آب اگـر یـاد تـو افــتـاد گـلابـش کـردنـد            سنگ اگر نام تو آورده به لب زر شده است

ذرّه بر دامنت افتاد و به خـورشید رسید            خاک، بر پات زده بوسه و گوهر شده است

خواند نام تو به گوشم پدرم روز نخست            کـه دلـم خـانـۀ اولاد پـیـمـبـر شـده است

خوش به حال من و این شعر که نامت بردیم            حالِ هر کس که برد نام تو بهتر شده است